به گزارش پایگاه خبری ندای کوردستان؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۱ تا ۱۹ سوره «شعراء» به شرح زیر است:
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ
طسم﴿۱﴾
طا سین میم(۱)
تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ﴿۲﴾
این است آیه هاى کتاب روشنگر(۲)
لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ﴿۳﴾
شاید تو از اینکه [مشرکان] ایمان نمی آورند جان خود را تباه سازى(۳)
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّن السَّمَاء آیَهً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ﴿۴﴾
اگر بخواهیم معجزه اى از آسمان بر آنان فرود می آوریم تا در برابر آن گردنهایشان خاضع گردد(۴)
وَمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ﴿۵﴾
و هیچ تذکر جدیدى از سوى [خداى] رحمان برایشان نیامد جز اینکه همواره از آن روى برمی تافتند(۵)
فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون﴿۶﴾
[آنان] در حقیقت به تکذیب پرداختند و به زودى خبر آنچه که بدان ریشخند مى کردند بدیشان خواهد رسید(۶)
أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ﴿۷﴾
مگر در زمین ننگریسته اند که چه قدر در آن از هر گونه جفتهاى زیبا رویانیده ایم(۷)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَهً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ﴿۸﴾
قطعا در این [هنرنمایى] عبرتى است و[لى] بیشترشان ایمان آورنده نیستند(۸)
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ﴿۹﴾
و در حقیقت پروردگار تو همان شکست ناپذیر مهربان است(۹)
وَإِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ﴿۱۰﴾
و [یاد کن] هنگامى را که پروردگارت موسى را ندا درداد که به سوى قوم ستمکار برو(۱۰)
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا یَتَّقُونَ﴿۱۱﴾
قوم فرعون آیا پروا ندارند(۱۱)
قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَن یُکَذِّبُونِ﴿۱۲﴾
گفت پروردگارا می ترسم مرا تکذیب کنند(۱۲)
وَیَضِیقُ صَدْرِی وَلَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ﴿۱۳﴾
و سینه ام تنگ می گردد و زبانم باز نمی شود پس به سوى هارون بفرست(۱۳)
وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ﴿۱۴﴾
و [از طرفى] آنان بر [گردن] من خونى دارند و می ترسم مرا بکشند(۱۴)
قَالَ کَلَّا فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَکُم مُّسْتَمِعُونَ﴿۱۵﴾
فرمود نه چنین نیست نشانه هاى ما را [براى آنان] بب رید که ما با شما شنونده ایم(۱۵)
فَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ﴿۱۶﴾
پس به سوى فرعون بروید و بگویید ما پیامبر پروردگار جهانیانیم(۱۶)
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ﴿۱۷﴾
فرزندان اسرائیل را با ما بفرست(۱۷)
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیدًا وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ﴿۱۸﴾
[فرعون] گفت آیا تو را از کودکى در میان خود نپروردیم و سالیانى چند از عمرت را پیش ما نماندى(۱۸)
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْکَافِرِینَ﴿۱۹﴾
و [سرانجام] کار خود را کردى و تو از ناسپاسانى(۱۹)
انتهای خبر/


