به گزارش پایگاه خبری ندای کوردستان؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را بهصورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۷۱ تا ۹۰ سوره «حجر» به شرح زیر است:
قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِی إِنْ کُنْتُمْ فَاعِلِینَ ﴿۷۱﴾
[لوط] گفت: اگر میخواهید [کار درست و معقولی] انجام دهید، اینان دختران منند [که برای ازدواج مناسبند.] (۷۱)
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾
[ای پیامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستی خود فرو رفته و سرگردان بودند. (۷۲)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَهُ مُشْرِقِینَ ﴿۷۳﴾
پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۷۳)
فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَهً مِنْ سِجِّیلٍ ﴿۷۴﴾
در نتیجه آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگهایی از جنس سنگِ گل باراندیم. (۷۴)
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِینَ ﴿۷۵﴾
قطعاً در این [سرگذشت اَسفبار و حادثه عبرت آموز] نشانههایی [از قدرت خدا و خواری و رسوایی مجرمان] برای هوشمندان [که جستجوگر علل حوادث اند] وجود دارد. (۷۵)
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُقِیمٍ ﴿۷۶﴾
و آن [آثار و بقایای شهر ویران شده قوم لوط] بر سر راهی است که پا برجاست. (۷۶)
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَهً لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۷۷﴾
مسلماً در این [شهر ویران شده] برای مؤمنان نشانهای [پندآموز] است. (۷۷)
وَإِنْ کَانَ أَصْحَابُ الْأَیْکَهِ لَظَالِمِینَ ﴿۷۸﴾
و بیتردید اهل ایکه [قوم شعیب] ستمکار بودند. (۷۸)
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِینٍ ﴿۷۹﴾
در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعیب] بر سر جادهای آشکار قرار دارد. (۷۹)
وَلَقَدْ کَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿۸۰﴾
و به راستی اهل [دیار] حجر [که سرزمینی میان مدینه و شام است] پیامبران را تکذیب کردند. (۸۰)
وآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَکَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۸۱﴾
و ما آیات و نشانههای خود را به آنان نشان دادیم، ولی از آنان روی گردان شدند. (۸۱)
وَکَانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿۸۲﴾
و همواره از کوهها خانهها میتراشیدند در حالی که [به خیال خود به سبب استحکام آن خانه ها] ایمن [از حوادث] بودند. (۸۲)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَهُ مُصْبِحِینَ ﴿۸۳﴾
پس هنگامی که به صبح درآمدند، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۸۳)
فَمَا أَغْنَیٰ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿۸۴﴾
و آنچه [از بناهای محکم و استواری که] فراهم میآوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نکرد. (۸۴)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَهَ لَآتِیَهٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾
و آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دوتاست، جز به حق نیافریدیم، و بیتردید قیامت آمدنی است؛ پس [در برابر ناهنجاری های مردم] گذشتی کریمانه داشته باش. (۸۵)
إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿۸۶﴾
یقیناً پروردگارت همان آفریننده داناست. (۸۶)
وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿۸۷﴾
و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم. (۸۷)
لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَیٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۸۸﴾
بنابراین به امکانات مادی [و ثروت و اولادی] که برخی از گروههای آنان را از آن برخوردار کردیم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اینکه پذیرای حق نیستند] اندوه مخور، و پر و بال [لطف و مهربانیِ] خود را برای مؤمنان فرو گیر. (۸۸)
وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿۸۹﴾
و [به اخلال گران در امر دین] بگو: بیتردید من بیم دهنده آشکارم. (۸۹)
کَمَا أَنْزَلْنَا عَلَی الْمُقْتَسِمِینَ ﴿۹۰﴾
[عذابی به سوی شما می فرستیم] همان گونه که بر تفرقه افکنان [در دین] فرستادیم. (۹۰)